Vai, livro natimudo,
E diz a ela
Que um dia me cantou essa canção de Lawes:
Houvesse em nós
Mais canção, menos temas,
Então se acabariam minhas penas,
Meus defeitos sanados em poemas
Para fazê-la eterna em minha voz
Diz a ela que espalha
Tais tesouros no ar,
Sem querer nada mais além de dar
Vida ao momento,
Que eu lhes ordenaria: vivam,
Quais rosas, no âmbar mágico, a compor,
Rubribordadas de ouro, só
Uma substância e cor
Desafiando o tempo.
Diz a ela que vai
Com a canção nos lábios
Mas não canta a canção e ignora
Quem a fez, que talvez uma outra boca
Tão bela quanto a dela
Em novas eras há de ter aos pés
Os que a adoram agora,
Quando os nossos dois pós
Com o de Waller se deponham, mudos,
No olvido que refina a todos nós,
Até que a mutação apague tudo
Salvo a Beleza, a sós.
trecho de Hugh Selwyn Mauberly - Ezra Pound
No saben lo que se pierden.
ResponderExcluirUn abrazo y buen domingo,Teca.
Enhorabuena, Teca. Muy bonita entrada y muy acertada la elección del texto. A pesar de que a veces me ha costado trabajo entenderlo, por la mala traducción que hace google.
ResponderExcluirBesos.
Um grande - não; um enorme poema!
ResponderExcluirBueno Manuel, voy a intentar ayudarle a entender el poema:
ResponderExcluirVa, libro natimudo,
Y dice a ella
Que un día me cantó esa canción de Lawes:
Hubiera en nosotros
Más canción, menos temas,
Entonces se acabarían mis penas,
Mis defectos sanados en poemas
Para hacerla eterna en mi voz
Dice a ella que esparce
Tales tesoros en el aire,
Sin querer nada más además de dar
Vida al momento,
Que yo les ordenaría: vivan,
Cuáles rosas, en el ámbar mágico, a componer,
Rubribordadas de oro, sólo
Una substancia y color
Desafiando el tiempo.
Dice a ella que va
Con la canción en los labios
Pero no canta la canción e ignora
Quién a hizo, que tal vez otra boca
Tan bella como a de ella
En nuevas eras hace de haber a los pies
Los que a adoran ahora,
Cuando nuestros dos polvos
Con lo de Waller se depongan, mudos,
En el olvido que refina a todos nosotros,
Hasta que la mutación borre todo
Salvo la Belleza, la sós.
Gracias por pasar y comentar.
Un beso.
Es preciosa. Besos y feliz semana.
ResponderExcluir¿Como estás Teca?
ResponderExcluirMagnífico, vídeo y maravilloso texto.
Un buena forma de transmitir hermosa sensaciones.
Enhorabuena y hasta pronto.
Beijo.
De profunda beleza. Começo a semana bem... Lindo demais mesmo!
ResponderExcluirUm abraço!!!
Preciós, és meravellós, quanta bellesa porta en ell...
ResponderExcluirQue tinguis una molt bona setmana.
Una forta abraçada.
Preciós, és meravellós, quanta bellesa porta en ell...
ResponderExcluirQue tinguis una molt bona setmana.
Una forta abraçada.
Muito lindo!
ResponderExcluirUn texto fantástico, el video es directo y dice verdades sobre nuestra sociedad actual, nos hace reflexionar, un beso amiga.
ResponderExcluirObrigada, Teca, pelas suas recomendações no G+, de alguns dos meus posts.
ResponderExcluirConfesso que não tenho prestado a devida atenção ao seu blog, como deveria, mas será algo que irá mudar muito em breve.
Ainda esta semana, a incluiremos na nossa lista de blogs favoritos, e em breve nos tornaremos seguidores...
Um beijo, e mais uma vez os nossos agradecimentos.
Ana
gracias, querida amiga Teca,,,bonitas palabras,,,besos y rosas.-
ResponderExcluirgracias, querida amiga Teca,,,bonitas palabras,,,besos y rosas.-
ResponderExcluirTeca, no sabia que te llamabas Jorge :-) Un abrazo,
ResponderExcluirJorge
Teca, no sabia que te llamabas Jorge :-) Un abrazo,
ResponderExcluirJorge
...lindo!
ResponderExcluirUn abrazo, que te vaya bien.
Ramón
Um poema excelente e um vídeo cheio de verdades que nos deixam a pensar sobre o que realmente importa na vida que levamos.
ResponderExcluirAbraço.
Preciosa poesía y precioso post. Un abrazo.
ResponderExcluirHola amiga Teca bellas e inteligentes palabras de los caminos.Un fuerte abrazo y feliz fin de semana con besos y cariño
ResponderExcluir